زندگــے من خلاصه شده تو :
اتــاقم ...
موبــایلــم ...
آهـــنگام ...
یه وقتایی حوصله خودمم ندارم!!!
در غریبے ناله ها کردم کسے یادم نکرد ...
در قفس جان دادم و صیاد آزادم نکرد ...
ضربه ے مردم چنان از زندگے سیرم نمود ...
آرزوے مرگ کردم ...
مرگ هم یادم نکرد !!!
وقتے کسے نباشہ ازت بپرسہ حالت چطوره یعنے تنهاے ...
وقتے کسے نباشہ ازت سراغے بگیره یعنے تنهاے ...
وقتے بشینے تو اتاقت منتظر یہ اس باشے و کسے یادت نکنہ یعنے تنهاے ...
وقتے بقیہ فک میکنن این چقد آدم دوره برش هست
ولے در حقیقت تنهاست این میشہ تنهاے ...
اﯾﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺪﻓﻮﻥ ﺗﻮ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﺮﻥ ﺑﺨﻮﺍﺑﻦ
ﺍﯾﻨﺎ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﺷﻮﻥ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻦ
ﺍﯾﻨﺎ ﺗﻨﻬــــﺎﻥ . . .
تنهــایی این نیست که هیچکس اطرافت نباشه !
این نیست که با کسی دوست نباشی !
این نیست که آدمی گوشه گیر و منزوی باشی !
تنهــایی یعنی ” هیچکس نمیفهمه حالت بده ” . . .
چه شب ساکتیست انگار هیچ کس در دنیا نیست ...
یا شاید ...
من در دنیای کسی نیستم ... !!!